Czym charakteryzują się ogrody w stylu francuskim i angielskim? Porównanie

Projekt ogrodu jest odzwierciedleniem naszych preferencji i stanu ducha. Jedni wolą zachować wszystko jak najbardziej naturalnie, ingerując w jak najmniejszym stopniu we wzrost roślin przydomowych. Inni zaś wolą elegancko i stylowo zaprojektowaną strefę zieleni. W tym artykule zostaną porównane ze sobą ogrody francuskie i angielski – dwa powszechnie stosowane projekty.

Ogród w stylu angielskim

Naturalność to główny atrybut, który wyróżnia ogrody angielskiej aranżacji. Według tej koncepcji nie powinno być żadnych oznak ingerencji człowieka w przyrodę. Efekt ten może być jednak trudny do osiągnięcia. Z jednej strony ogród powinien sprawiać wrażenie, jakbyśmy nie ingerowali w naturę, ale chcemy też, aby wyglądał na zadbany i niezapuszczony. Znalezienie idealnej równowagi między naturalnością a pięknem jest kluczowe dla takiego projektu.

W ogrodach angielskich unika się geometrycznych kształtów i ogrodzeń, a powierzchnie są często pokryte winoroślami, z kamieniami często ułożonymi w chaotyczny wzór. Dzikość i nieregularność naturalnych form, które dostarcza nam natura, musi być widoczna. Tak zaprojektowany ogród powinien być zacisznym miejscem otoczonym niezmienioną przyrodą. Naturalnemu wzrostowi pozostawiono również:

• krajobraz,

• dzikie trawy,

• bluszcz,

• mech.

Nawet konstrukcje przypominające starożytne świątynie można było znaleźć w rozległych angielskich ogrodach, które nadawały przestrzeniom poczucie tajemniczości.

Ogród w stylu francuskim

Regularny lub barokowy to inne nazwy stylu francuskiego. Wszechobecna elegancja była jej głównym motywem, kiedy pojawiła się po raz pierwszy w XVII wieku. Taki ogród był dla ówczesnych przedstawicieli wyższych warstw społecznych wyjątkowym sposobem ozdabiania domów. Jak podkreślają pracownicy firmy ogrodniczej Leon Ogrody z Krakowa, w przeciwieństwie do ogrodu angielskiego w tym stylu, na każdym kroku widać ingerencję człowieka w przyrodę i dostosowanie do określonych potrzeb poprzez odpowiednie formowanie czy przycinanie. W takim ogrodzie wyraźnie widać było zdolność człowieka do manipulowania naturą i tworzenia przyciągających wzrok wzorów – często o geometrycznych kształtach. Charakteryzuje się regularnością i symetrią w stosunku do alejek biegnących przez środek ogrodu oraz równomiernie przyciętymi drzewami i krzewami.