Czym charakteryzują się sadzonki żeń-szeń?

Czy wiesz, że żeń-szeń to jedna z najbardziej cenionych roślin leczniczych na świecie? Ta niepozorna roślina ma niezwykle mocne właściwości zdrowotne i jest stosowana w medycynie naturalnej już od tysiącleci. W Polsce coraz więcej osób decyduje się na uprawę sadzonek żeń-szeń, chociaż wymaga ona dużo cierpliwości i staranności.

Sadzonki żeń-szeń – jak rozpocząć uprawę?

Żeń-szeń należy do rodziny Araliaceae i występuje głównie w Azji Wschodniej oraz Ameryce Północnej. W Polsce możemy spotkać dwa gatunki tej rośliny - żeń-szeń amerykański (Panax quinquefolius) oraz żeń-szeń azjatycki (Panax ginseng). Sadzonki żeń-szenia można kupić w specjalistycznych szkółkach roślin leczniczych lub hodować samodzielnie ze zbieranych nasion. Ważne jest, aby przed wysadzeniem sadzonek na stałe miejsce, przygotować odpowiednio glebę – najlepiej jest użyć mieszanki próchnicznej, żwiru i piasku.

Najlepsze warunki dla wzrostu sadzonek

Żeń-szeń to roślina cieniolubna, co oznacza, że najlepiej rośnie w miejscach zacienionych, z umiarkowaną ilością światła słonecznego. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, wilgotna, ale dobrze przepuszczająca wodę. Należy pamiętać, że żeń-szeń wymaga dużo cierpliwości - jego korzenie potrzebują nawet do 5 lat, aby osiągnąć odpowiednią dojrzałość i wartość leczniczą. Podczas wzrostu sadzonek należy systematycznie sprawdzać stan roślin i usuwać chwasty oraz dokarmiać kompostem lub nawozem organicznym.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Żeń-szeń jest rośliną dość odporną na różnego rodzaju choroby czy szkodniki, ale wymaga szczególnej uwagi podczas uprawy. Szczególnie groźne dla sadzonek są grzyby powodujące pleśnienie czy zamieranie młodych pędów. Aby uchronić rośliny przed infekcjami, warto postawić na naturalne środki ochrony – np. opryski z pokrzyw czy czosnku. W przypadku ataku szkodników (np. ślimaków, mszyc czy chrząszczy) można użyć pułapek lub biologicznych środków zwalczania.

Odpowiednie warunki przechowywania żółci

Po zbiorze korzenia żeń-szeń należy właściwie go przechować i wysuszyć. Suszenie powinno odbywać się w miejscu suchym, przewiewnym, z dala od bezpośredniego światła słonecznego – np. na strychu czy w specjalnych suszarkach. Przechowywanie żółci powinno być z kolei prowadzone w szczelnych pojemnikach, najlepiej szklanych, które nie przepuszczają wilgoci ani światła. W ten sposób żółć zachowa swoje wartości lecznicze przez długi czas i będzie gotowa do wykorzystania w postaci tynktur czy naparów.